گفتی بغض شک راه گلو را بسته ، لحظه تصمیم است
 به تو ای خوب نجیب می توانم شک کرد
گفتم به ترانه دزدان شک کن
چه کسی از من و تو تشنگی باغچه را می بیند
و چه بی رحمانه مشکِ پر آبی را که برای عطش باغچه باقی مانده است نیمه شب می دزدد
و به یک رهگذر قمقمه هایش پر آب می فروشد ، ارزان
به ترانه دزد بگو تو را باور ندارم